navier–stoke denklemleri ne demek?

Navier-Stokes denklemleri, akışkan dinamiğinde kullanılan kısmi diferansiyel denklemlerdir. 1822 yılında Claude-Louis Navier ve 1845 yılında George Gabriel Stokes tarafından bağımsız olarak ortaya konmuştur.

Bu denklemler, bir akışkanın hareketini ve değişimini tanımlar. Akışkanın hızını, basınç alanını ve viskoziteyi göz önünde bulundurarak belirli bir noktadaki hız ve basınç değişimini hesaplar. Denklemler, bir akışkanın sürekli ve sürtünmesiz olmadığı gerçeğini yansıtır ve gerçek dünyadaki akışkan olaylarının modellenmesi için kullanılır.

Navier-Stokes denklemleri, momentum denklemleri ve süreklilik denklemi olmak üzere iki temel denklemi içerir. Momentum denklemleri, bir akışkanın hızındaki değişimi hesaplar ve akışkanın hareketine neden olan kuvvetleri (basınç, sürtünme, yerçekimi vb.) göz önünde bulundurur. Süreklilik denklemi ise akışkanın kütle korunumunu ifade eder ve akışkanın içindeki kütlenin korunduğunu belirtir.

Bu denklemler genellikle matematiksel olarak karmaşık ve çözülmesi zor olduğundan, analitik çözümler genellikle mümkün değildir. Bunun yerine, sayısal çözüm yöntemleri kullanılır.

Navier-Stokes denklemleri, havacılık, gemi mühendisliği, enerji üretimi, sıvı dinamiği gibi birçok uygulama alanında kullanılır. Akışkanların hareketini anlamak ve optimize etmek için önemli bir araçtır.